-
1 spalić
1. (-ę, -isz); vb; od (palić, spalać) 2. vt perf(skórę, pieczeń) to burn; ( bezpiecznik) to blow; (silnik, żarówkę) to burn (out)* * *pf.1. ( ogniem) burn, burn down; spalić za sobą mosty burn one's boats l. bridges (behind one); pomysł spalił na panewce the idea didn't go off.2. ( o przemianie materii) oxidize.3. mot. ( paliwo) consume, use.4. (= przypiec) (np. skórę, pieczeń) burn, scorch.5. pot. (= opalić na słońcu) sunburn.6. ( chemikaliami) burn.7. techn. burn (out); blow.8. sport foul out, cut.pf.1. ( pod wpływem ognia) burn down; spalić się ze wstydu be ashamed; dom się spalił the house burnt down.2. ( pod wpływem temperatury) burn, scorch.3. ( pod wpływem słońca) sunburn.4. ( o przemianie materii) oxidize.5. (= tracić siły witalne) burn out.6. pot. (= zdekonspirować się) expose o.s., uncover o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spalić
См. также в других словарях:
mieszanina piorunująca — {{/stl 13}}{{stl 8}}chem. {{/stl 8}}{{stl 7}} mieszanina wodoru i tlenu w odpowiednich proporcjach, wybuchająca pod wpływem ognia, iskry elektrycznej itp. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płonąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, płonąćnę, płonąćnie, płoń, płonąćnął, płonąćnęli {{/stl 8}}– spłonąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu pod wpływem ognia; spalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płonie dom, las. Podczas … Langenscheidt Polski wyjaśnień
topić — ndk VIa, topićpię, topićpisz, top, topićpił, topićpiony 1. «zagłębiać, zanurzać w wodzie człowieka lub zwierzę, w celu pozbawienia życia; sprawiać, żeby coś się znalazło pod wodą, poszło na dno» Nie chciał topić małych kociąt, szczeniąt. Topić… … Słownik języka polskiego
ściana — ż IV, CMs. ściananie; lm D. ścianaan 1. «pionowa płaszczyzna ograniczająca lub przedzielająca wnętrze budynku, zrobiona z cegły, betonu, drewna itp.» Ściana zewnętrzna, frontowa, boczna. Ściana pomalowana, pokryta tapetą. Odrapana, spękana ściana … Słownik języka polskiego
rozpalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpalaćam, rozpalaća, rozpalaćają, rozpalaćany {{/stl 8}}– rozpalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozpalaćlę, rozpalaćli, rozpalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny